Keklik, sülüngiller (Phasianidae) familyasından bıldırcından büyük bazı kuş türlerine verilen ad. Keklik terimi belirli bir taksonomik gruba denk gelmez. avlanan bir hayvandır evi lezzetlidir özellikle derlerdeki sarp dağlarda yapar gnelede 2 3 yumurta bırakır. Entansif olarak üretimi gittikçe yaygınlaşmaktadır. Hobi hayvanı olarak oldukça geniş bir takıma hitap etmektedir. En yaygın bulunabilen türü "Kınalı Keklik" olarak bilinir. Entansif yetiştiricikte yıllık 70 yumurta alınabilir. Et için beslenenlerde ise 18. hafta sonunda erkekleri 380, dişileri 320 grama ulaşabilir.

Kınalı Keklik:
Ayırt edici özelliğinden biri boynunda dikine kesik kesik siyah çizgiler bulunmasıdır. Sırt kısmı grimsidir. Yanlarında 8-9 adet düzensiz siyah çizgiler bulunur. Göğsü kül rengidir Alt kısmı kızılımsı kiremit rengidir. 32-36 cm büyüklüğündedir.
Avrupa`da Portekiz`de, İspanya ve Fransa`nın Karpat dağlarında, Almanya, İsviçre, Avusturya ve İtalya`ya kadar dağılım gösterir. İtalya Fransa arasında Kaya kekliği (Alectoris graeca) ile ortak yaşam alanlarında melezleri bulunur.
İngiltere`ye av amaçlı 18.yy da sokulmuştur. İngiltere`nin Güney kısmında dağılım gösterir.

Çil Keklik:
Beyaz böğürleri ve göğsüyle, kahverengi arkalı bir kuştur. Karın, genellikle büyük kestane rengi-kahverengi bir at-nalı işaretle beyazdır erkeklerde, ama birçok dişide işaret görülür. Yavru kuşlar esasen sarı-kahverengidir ve yüz ayıracı yoktur, alt parçalar işaretlidir.

Tohum-yiyen bir türdür ama yavru özellikle gerekli protein tedariğini olduğu gibi böceklerden alır. Yaşamın ilk 10 gününde yavru sadece böcekleri sindirebilir. Ebeveynler, yavruları böcekleri arayabildiği tahıl alanlarının kenarlarına götürür.

Kaya Kekliği:
Kınalı kekliğe (Alectoris chukar) çok benzer. Ancak ayırt edici özellikleri vardır.
Gövdeye kül rengi hakimdir. Alt kısmı kahverengidir. Gagasından başlayarak göz hizasından geçen ve göğsünde kapanan siyah halka vardır. Halka içi beyazdır. Halka bireylere göre değişmekle birlikte genellikle göğse kadar sarkma yapmaz. Gagasının etrafı da siyahtır. Kınalı keklikteki gibi göz üstünde sürme bulunmaz. Yanlarındaki çizgi sayısı 9-13 arası ve düzensizdir. Ötüşü de Kınalı keklikten farklıdır. `Tçırık` `tçırık` `tçırık` şeklinde daha tiz bir sesi vardır. Uçuşunun da farklı olduğu söylenmektedir.


Kuluçka:
Yumurtaları kuluçka makinesine koyacaksak, makineyi 24 saat önceden çalıştırıp sıcaklığı 37,8 °C de, bağıl nemi ise 60 – 65 seviyesinde hazır tutmamız gerekir. Keklik yumurtasının gelişim ve çıkım süresi 24 gündür. 21 gün gelişim süresi boyunca otomatik çevirme sistemli makine kullanıyorsak günde en az 6 defa 45 derecelik açılarda sağa ve sola olmak üzere çevrilmesi gerekmektedir. Yumurtalar da 7 ile 10. günden itibaren civciv oluşmaya başlayacaktır. Yumurta kontrol lambası ile yumurtaları bu sürede kontrol edip dolu olup olmadığını anlayabiliriz. 21. günün sonunda ise makinenin çevirmesini durdurup çıkım süresine geçmiş oluruz. Gelişim dönemi sonunda yumurtaları kontrol lambası ile tekrar kontrol edip dölsüz olanları ayırmamız gerekir. Çıkım süresinde yani son üç günde sıcaklığı 36.8 °C dereceye düşürüp bağıl nemi ise 80 – 85 seviyelerine çıkarmamız gerekir. Nem oranının düşük tutulması civcivin yumurta içinde kabuğa yapışıp ölmesine neden olur.